T.R. Baskin

Hevesi taşan genç bir kadın, yeni bir başlangıç umuduyla Chicago’ya kaçar. Şehrin daha ilk günlerinden itibaren onu saran duygusal soğukluk, geniş caddelerde ve kalabalık trenlerde daha da belirginleşir. Yabancılık hissi, küçük işlerle geçen uzun vardiyalar, gece rüzgarı ve neon ışıkları arasında yerini bulma arzusu giderek büyür. Arada tanıdığı birkaç sıcak yüz, beklenmedik bir dostluk ve kırılgan bir yakınlık ihtimali, bu arayışa küçük kıvılcımlar ekler. O, gürültünün içinde kendi sesini duymaya çalışır.

Bu film, büyük şehirde tutunma mücadelesini sade bir dille anlatıyor. Kamera sokaklara yakın, müzik ölçülü, diyaloglar doğal. Tempo acele etmiyor; karakterin nabzıyla ilerliyor. Başrolün sıcak enerjisi, kentin keskin köşelerine çarpıyor. Yönetmen umutla hayal kırıklığı arasındaki ince çizgiyi yakalıyor. Sonu söylemeyelim; ton acı-tatlı. Sorusu net: Ev dediğin neresi?