Armand

Okul tatiline günler kala iki çocuk hakkında ortaya atılan bir suçlama bütün düzeni altüst eder. Ünlü bir oyuncu, bir zamanların can dostları, ölü bir adam ve iki çocuğun adı dilden dile dolaşır; patlamaya hazır bir skandalın gölgesi ağırlaşırken okul yönetimi ebeveynleri apar topar boş binaya toplar. Başlayan toplantı kırılgandır; şüphe, arzu, yalan ve saplantı dar koridorlarda dolaşır, sesler yükselir, sınırlar silinir, kontrol elden kaçırılır.

Armand, Dünyanın En Kötü İnsanı’nın başrol oyuncusu Renate Reinsve’nin çok katmanlı performansıyla yükselen, gerçeklik arayışını cinselliğin bulanık sularında yoklayan sürükleyici bir psikolojik dram. Film dar mekânda kurduğu gerilimle izleyiciyi sıkı sıkı tutuyor; küçük bakışlar ve yanlış anlaşılmalar kocaman sonuçlara dönüşüyor. Reinsve empatiyle tehdit arasında zarifçe salınırken, yan karakterlerin kırık gururları tabloyu tamamlıyor. Hikâye yargı dağıtmaktan çok, yetişkinlerin korkularını çocukların omzuna nasıl yüklediğimizi soruyor. Final cevaplardan çok yankı bırakıyor; ışıklar yansa da o koridorun uğultusu uzun süre susmuyor.