Hayatımızın Şarkısı

90’ların ateşli Filipin pop sahnesi, gençlik hırsının parıltılı bir simgesi olarak karşımıza çıkıyor. Film, sahnenin tozunu yutmuş iki hayalperest Entoy ile Lorina’yı merkeze alıyor ve onların yıpranmış, ama hâlâ ışıldayan tutkularını kelimenin tam anlamıyla spot ışığına taşıyor. Bir zamanlar küçük barlarda cover söyleyen ikili, aradan geçen yılların ardından şöhret trenini ikinci kez yakalamaya çalışıyor. Stüdyo koridorlarında kulaklara fısıldanan o tanıdık "yeni hit mi, yoksa nostaljik bir çığlık mı?" sorusu sürekli omuzlarına yükleniyor.

Yönetmen, renkli neon ışıklarla süslü sahne arkalarını gösterirken, karakterlerinin iç dünyasını da olabildiğince samimi detaylarla açığa çıkarıyor. Entoy’un inatçı ısrarcılığı ile Lorina’nın kırılgan cesareti, izleyiciyi hem gülümsetiyor hem de içten içe sarsıyor. İkinci şans mitine inanmayanların bile kalbini yoklayan bu öykü, pop müziğin hızlı ritmine rağmen duygusal boşlukları ustaca yakalıyor. Neticede soru şu: Kaybedilen o ilk alkışın ardından gelen sessizlik, yeni bir şarkıyla gerçekten bozulabilir mi?