Lanetliler

Yıl 1862, kış sert, iç savaşın gölgesi uzun. Birlik Ordusu’ndan gönüllü bir bölük, keşfedilmemiş uç batıya sürülür. Görev basit başlar, zamanla bulanıklaşır; kampın tekdüzeliği, bitmeyen soğuk ve ufukta asılı duran görünmez düşman, askerlerin inançlarını kemirir. Lanetliler, isimleri sönmüş bu adamları, korku ve belirsiz yazgı arasında birbirine bağlayan görünmez bağlarla izler. Anti-Western damarını hiç bırakmayan, savaş karşıtı bir film.

Atmosfer ağır ama sahici. Kamera, karın keskinliğini ve sessizliğin yükünü yüzlere yazar. Şiddet kısa, soğuk ve gösterişsiz; kahramanlık yok, yalnızca hayatta kalmanın gri alanları var. Müzik az, rüzgar ve ateş sesi öne çıkar; ritim yavaş fakat amaçlı. Diyaloglar ölçülü, konuşulmayanlar daha çok şey anlatır.

Klasik western romantizmi arayanlara değil, sınırın dışından çok insan ruhunun çoraklığını görmek isteyenlere hitap ediyor. Final net cevaplar değil, kalıcı bir sızı bırakıyor. Sabırlı izleyici için, sinemanın diliyle yazılmış karanlık bir yolculuk.