Pes

1, 2, 3, 4, 5...99, 100 önüm, arkam, sağım, solum sobe, saklanmayan ebe. Film sekiz yaşındaki Jithu ve arkadaşları saklambaç oynarken başlıyor. Orman içinde küçük bir kasabada yaşayan ailelerin yaşantılarına konuk oluyoruz. Jithu en çok dolaba saklanmayı seviyor. Bazen orada uzun süre kalıyor ve bu korku ve yalnızlık saatlerinde yaşantısından kaçma mücadelesinin tam ortasında hepimizin aslında yaşadığı şeyleri anlatıyor ve yeniden analiz ediyor. Bazen bu kadar alışkın olduğumuz şeyleri dikkate almak bizim için de zor. Tartışmalı yönetmen Vishnu Bharadwaj "Pes" filmiyle izleyiciyi sakinleştiriyor ve sorgulamaya yöneltiyor. Küçük oyuncu Vasudev bu konuda iyi iş başarmış. Vijay Babu ve Anumol, gündelik hayatın eziyetinden kaçan ebeveynleri oynuyor. Bir Hint filminden bekleyeceğimiz müzikli sahneleri göremiyoruz ancak yönetmenin de zaten bu atmosferi yakalayıp izleyiciye bu hissiyatı vermek istediği gün gibi ortada. Hint filmlerinin müdavimiyseniz Pes size oldukça farklı bir yapım olarak görünebilir. Ele aldığı konuyla, atmosferiyle ve hissettirdikleriyle tamamen bir duyguya odaklanmış ve bunda da oldukça başarılı olmuş. Bu haliyle bize Avrupa sinemasının festivallerde boy gösteren filmlerini hatırlatıyor. Ayrıca kültürel yakınlığıyla da onlardan bir adım öne çıkıyor. Sakin gibi görünen ama gerilim dolu bir film izlemek için ekran başındaysanız tereddüt etmeden izlemeye başlayabilirsiniz. İyi seyirler.