Odile, doğum gününü kutlamaya hazırlanıyor. Çocukları ve torunları akşam için yolda iken, kocası Jean aniden ölür. Bu gerçekle yüzleşemeyen Odile, onu yatağının altına saklar. Odile, çaresizce bu zorlu durumu inkar etmeye çalışır. Zihninde, sevgili kocası hala hayatta, sadece biraz uzakta olduğunu düşünür. O gece, misafirler geldiğinde, Odile hala doğum gününü kutlamaya devam eder, ama içten içe kocasının kaybıyla mücadele etmektedir. Odile'nin yüzünde bir gülümseme vardır, ancak kalbinde bir boşluk vardır. Kocasının yokluğu, evlerinin içinde hissedilebilir bir sessizlik yaratır. Misafirler, Jean'in yokluğunu fark etmemek için ellerinden geleni yaparlar, çünkü Odile'nin acısını daha da artırmak istemezler. Onun için güçlü olmaya çalışırlar. Ancak, Odile'nin yakınlarının yüzlerindeki endişeli ifadeleri fark edemezler. Bu gece, Odile için bir karmaşa ve iç çekişme demektir. Durumu kabullenmek veya gerçekliği gizlemeye devam etmek arasında sıkışıp kalan Odile için, bu doğum günü kutlaması çok farklı bir anlam kazanır. Odile, kocasının kaybını kabul ettiğinde, gerçek acıyla yüzleşmek ve yas sürecine başlamak zorunda kalacağının farkındadır. Ancak, bu gerçeği kabul etmek, ona kocasını bir kez daha kaybetme korkusu vermektedir. Bu nedenle, Odile'nin kafası karışıktır ve içsel bir savaşın içindedir.
Loading...