Televizyon Işıl Işıldı

Banliyöde sıradan gözüken hayatına tutunmaya çalışan ergen Owen, Justice Smith’in kırılgan ama enerjik performansıyla karşımıza çıkıyor. Lisede sosyal merdivenin alt basamaklarında debelenirken, sınıf arkadaşı Maddy ile tanışması hikâyenin bütün dengesini değiştiriyor. Brigette Lundy-Paine’in asi tavrı, izleyiciyi ilk dakikadan itibaren cezbediyor. İkilinin gece yarısı tesadüfen açtıkları, parazitli görüntülerle dolu o eski televizyon programı, film boyunca giderek büyüyen bir tedirginliğin kapısını aralıyor.

Kamera, televizyon ekranının soluk ışığını Owen’ın yüzüne düşürürken, karakterimizin gerçeklik algısı da yavaşça çözülüyor. Yönetmen, banliyödeki pastel tonlarıyla fantastik âlemin tekinsiz renklerini ustaca harmanlıyor; böylece bizi ergenliğin karmaşık duygularıyla doğaüstü gerilimin tam ortasına bırakıyor. Son kareye kadar devam eden belirsizlik, Owen’ın kaçınılmaz içsel yolculuğuna vurgu yaparken, seyirciye de kendi gençlik sancılarını hatırlatıyor.