The Last Goodbye

2000’lerin başına ışınlanıyoruz; cep telefonlarının henüz bu kadar baskın olmadığı, duyguların kalemle kâğıda döküldüğü o romantik döneme. Film, yaşamın kıyısında savrulan iki yaralı ruhu odağına alıyor. Birbirlerine ulaşmalarını sağlayan şey, zarfların içine sakladıkları sözcükler ve ortak acıları. İlk başta yalnızca tesadüf gibi görünen bu mektuplaşma, karakterlerimizi adım adım iyileştirirken, izleyiciyi de nostaljik bir melankoliye sürüklüyor.

Ancak mutluluğun ömrü kısa; kader sahneye çıktığında kahramanlarımızı ayrı koridorlara itiyor. Yönetmen, duygusal dönüşleri abartıya kaçmadan işliyor, masalsı görüntülerle yarım kalmış aşk temasını dengede tutuyor. Müzik seçimleri ise dönemin ruhunu yakalayarak hikâyeyi zenginleştiriyor. Son bölümde tempoyu bilinçli biçimde düşüren yapım, seyirciye aşkın kalıcılığını değil, anların değerini sorgulatıyor. Kısacası, hafif buruk tadıyla damakta kalan, romantizm severlerin radarına mutlaka girmesi gereken bir dönem dramı.