Bakit di mo sabihin?

Bir işitme engelli çift, onları ayıranın konuşamama veya duyamama yetenekleri olmadığını öğrenir.

Bu hikaye, işitme engelli bir çiftin yaşadığı zorlukları ve ilişkilerini etkileyen faktörleri ele alıyor. İlk bakışta, çiftin işitme engeli nedeniyle iletişimde zorluklar yaşadığı düşünülebilir. Ancak gerçekte, onları ayrı düşüren şeyin bu engel değil, başka bir şey olduğunu anlarlar.

Bu çift, yıllar boyunca birbirlerine sıkı sıkıya bağlı bir ilişki yaşamışlardır. İşitme engelleri, birbirleriyle konuşmak için işaret dili kullanma becerilerini geliştirmelerine yol açmıştır. İletişim kurarken, birbirlerini daha iyi anlamak için beden dilini ve mimikleri kullanmışlardır.

Ancak son zamanlarda, ilişkilerinde bir gerilim hissetmeye başlamışlardır. Önceden derin bir bağa sahipken, şimdi birbirlerine yabancı gibi hissetmeye başlamışlardır. İlk başta, bu durumu işitme engellerine bağlamışlardır. Ancak zamanla, sorunun asıl nedeninin farklı olduğunu fark etmişlerdir.

Çift, ilişkilerindeki sorunları çözmek için bir terapiste başvurmaya karar verir. Terapist, onlara işitme engellerinin gerçek sorun olmadığını, asıl sorunun iletişim eksikliği olduğunu söyler. İşitme engelli olmaları, onların birbirlerini anlamalarını engellememiştir; ancak iletişim becerilerinin yetersiz olması ilişkilerini etkilemiştir.

Bu çift, terapide iletişim stratejilerini öğrenmeye başlar. Birbirlerini daha iyi anlamak için daha fazla zaman ayırmaya başlarlar. Duygu ve düşüncelerini daha iyi ifade etmeyi öğrenirler. İşitme engellerinin ilişkilerini etkilemesine izin vermezler, tam tersine daha güçlü bir bağ oluştururlar.

Sonunda, çift, işitme engellerini aşmanın ve ilişkilerini güçlendirmenin yollarını bulmuştur. Artık birbirlerine daha yakın hissetmektedirler ve iletişimleri daha sağlıklıdır. İşitme engelleri onları ayıran bir faktör olmaktan çıkmış, ilişkilerini daha da güçlendiren bir araç haline gelmiştir.